امارات متحده عربي يکي از 14 کشور در منطقه خاورميانه و شمال آفريقا است و امتياز کلي اقتصاد آن بالاتر از ميانگين منطقه و جهان است. نمره اقتصاد امارات متحده عربي 77.6 است و جايگاه نهم در فهرست شاخص 2019 را دارا مي باشد.
دولت بايد براي ارتقاء فضاي کسب و کارتلاش خود را ادامه مي دهد. شرکت هاي دولتي با خصوصي سازي و بهبود سيستم هاي نظارتي بخش هاي مالي، املاک، فضاي سايبري و تجارت آزاد باعث افزايش تقاضاي آنها براي سرمايه گذاران خارجي و بازديد کنندگان خواهند شد. ايجاد چهارچوب قانوني حتي موثرتر و مستقل بايد اولويت ديگري داشته باشد. 5 درصد ماليات بر ارزش افزوده که در سال 2018 معرفي شده، درآمد دولت را افزايش خواهد داد اما احتمالا بر ميزان بار مالياتي امارات متحده عربي تأثير منفي خواهد گذاشت.
امارات متحده عربي متحد از هفت پادشاهي است: ابوظبي، عجمان، دبي، فجيره، رأس الخيمه، شارجه و ام القاعين. شوراي عالي فدرال، رئيس جمهور و معاون رئيس جمهور را براي دوره پنج ساله بدون محدوديت زماني انتخاب مي کند. شيخ خليفه بن زايد آل نهيان از سال 2004 رئيس جمهور اين کشور است. امارات متحده عربي يک اقتصاد باز با درآمد سرانه بالا و مازاد تجاري سالانه قابل توجهي دارد. تنوع اقتصادي نفت و گاز بخش توليد ناخالص داخلي را به 30 درصد کاهش داده است. در سال 2018، ابوظبي برنامه توسعه 5 دلاري Ghadan 21 (2021) را با هدف افزايش رقابت و کارآفريني آغاز کرد.
اگرچه به نظر مي رسد که اقتصاد امارات در سه ماهه دوم احتمالا کاهش يافته باشد، جريان هاي خارجي همچنان به حرکت خود ادامه مي دهند.
به طور عمده، کاهش توليد نفت اوپک از ماه ژانويه همچنان ادامه دارد و با ادامه جنگ نفتي ايالات متحده و چين( قيمت دلار و يوان) احتمال کاهش قيمت نفت در ماه ژوئن افزايش خواهد يافت که رشد بيشتر در سه ماهه آينده را کاهش مي دهد. علاوه بر اين، با ادامه ي افزايش عرضه، بخش املاک و مستغلات را تضعيف مي کند. با اين وجود، در ماه آوريل، گامي به سوي حرکت در اقتصاد غير نفتي و ايجاد شغل هاي کوچک برداشتند، در حالي که رونق اين نوع کسب و کار با توجه به داده هاي شاخص مديران خريد يک رکورد بالارا ثبت کرد.
علاوه بر اين، دولت به تازگي هزينه هاي بسياري از خدمات دولتي را لغو و يک چارچوب اقامتي براي سرمايه گذاران خارجي تعريف کرد که با اين روند بخش حمايت از سرمايه گذاري و فعاليت کسب و کار ايجاد شده است.
رشد اقتصادي امارات متحده عربي
رشد در سال جاري ميلادي با محرک هاي مالي بزرگ، متمرکز بر سرمايه گذاري زيربنايي و نيز اصلاحات تجاري مناسب براي جذب سرمايه گذاري خارجي حمايت خواهد شد.
سرانه توليد ناخالص داخلي (دلار آمريکا)
اقتصاد امارات متحده عربي در سال گذشته با توجه به آمارهاي منتشر شده از سوي اداره رقابت و آمار فدرال (FCSA)، در مقايسه با ديگر کشورهاي خاورميانه، کاهش يافته است. رشد از 3.8 درصدي در سال 2018 به 3.0? در سال 2019 رسيده است و با توجه به اقدامات رياضتي مالي و قيمت پايين نفت، کمترين رشد از سال 2013 تا کنون داشته است. مخارج دولتي براي دومين سال متوالي کاهش يافته زيرا مواجهه دولت همچنان در برابر قيمت هاي پايين نفت و کاهش کسري درآمد ادامه دارد. پيش از اين آمارهاي منتشر شده بخش خارجي بانک مرکزي نشان مي دهد که صادرات در سال گذشته به ميزان اندکي کاهش يافته است.
با توجه به پيش بيني ها با توجه به سرمايه گذاري در زمينه هاي نفتي، از سال 2018 به بعد قيمت نفت افزايش داشته و همراه با افزايش قيمت ها باعث افزايش بخش هيدروکربن شده است. در عين حال، سرمايه گذاري هاي زيربنايي عمومي به ميزان قابل توجهي که بايد تقاضاي داخلي را در دست بگيرد، پيشبيني شده است.
درهم امارات متحده عربي
در اوايل قرن بيستم، امارات متحده عربي با استفاده از سکه هاي طلا بريتانيا و ماريا ترزا Thalers داد و ستد در بازار خود را آغاز کرد. از ارزهاي ديگر مانند روپيه هند نيز در داخل کشور استفاده ميشد. در سال 1959، روپيه خليج فارس را که توسط بانک مرکزي هند صادر شده بود، در ارزشي برابر روپيه هند به تصويب رساندند. کاهش ارزش روپيه هند از سال 1966 به طور مستقيم بر ارزش روپيه خليج فارس نيز تاثير گذاشت، بنابراين امارات متحده عربي ارز خود را معرفي کرد. آنها ريال عربستان را به عنوان يک ارز موقت پذيرفته و در همان سال با ارز قطر و دبي جايگزين کردند. کل کشور امارات – به استثناي ابوظبي که از دينار بحرين استفاده مي کردند – تا سال 1973و تاسيس امارات متحد عربي، ارز قطر و دبي رواج داشت. در سال 1978، درهم را به عنوان يک نرخ ارز ثابت به صندوق ويژه بين المللي پول اختصاص داد.
رتبه بندي ارز نشان مي دهد که قيمت درهم امارات محبوب ترين نرخ ارز امارات متحده عربي AED به نرخ INR مي باشد. کد ارز براي نشان دادن قيمت روز درهم امارات AED است.
درباره این سایت